Pan szuka pani Kraków

Opis oferty

Będzie długo... bardzo długo...
Ale nie mam z kim pogadać, nie mam takiej osoby, której mogę się zwierzyć... dlatego przepraszam za ilość tekstu...

Od czego tu zacząć? Może od początku...
Mam 34 lata. Jestem po studiach inżynierskich na kierunku elektronika. Jestem żonaty i mam dziecko - syna, który w czerwcu skończy 2 lata. Z żoną znam się od 2016 roku, kiedy to poznaliśmy się w pracy. Razem jesteśmy od 2018 roku, w 2021 wzięliśmy ślub. Aktualnie moje małżeństwo się rozpada... To moja pierwsza dziewczyna, wcześniej nigdy nikogo nie miałem - tak... w pierwszy związek wszedłem mając jakieś 27 lat!
Ona już była zaręczona, ale w rozmowach ze mną wspominała, że nie jest szczęśliwa w tym związku. Zbliżyliśmy się do siebie i to bardzo. W końcu zaiskrzyło między nami i rzuciła narzeczonego dla mnie. Początkowo było super, byłem bardzo zakochany. Zaczęło się sypać trochę po ślubie, a najbardziej po narodzinach dziecka. Ja jestem wierzący, co niedzielę chodziłem do kościoła, żona nie wierzy, ale początkowo nam to nie przeszkadzało - poszliśmy na kompromis, żona co którąś niedzielę szła ze mną do kościoła, ja co którąś odpuszczałem kościół. Gdy urodził się syn zaczęły się pretensje, że zamiast opiekować się dzieckiem to wolę iść do kościoła, że nie mam czasu dla rodziny, więc jeszcze bardziej odpuściłem kościół.
Jestem jedynakiem, wychowałem się bez ojca (rodzicie się rozstali gdy miałem jakieś 2 lata). Mieszkałem z mamą i dziadkami na wsi. Podczas studiów wynajmowałem mieszkanie w Kielcach. Po ślubie zamieszkałem z żoną w Krakowie. Jako, że miałem bardzo rodzinny kontakt z mamą i dziadkami zawsze im pomagałem. Tak samo po ślubie czułem, że muszę im czasem pomóc. Często więc z żoną zjeżdżaliśmy na wieś na weekendy. Ja pomagałem w domu rodzinnym chociażby przy koszeniu trawy czy jakichś naprawach. Żona pochodzi z wsi dalej, oddalonej o jakieś 4km. Zaczęły się pretensje o to, że musimy jeździć do mnie i zawsze coś mam tam do roboty. Ja z kolei nie wyobrażałem sobie abym miał nie pomóc mamie... Może byłem za bardzo rodzinny... Ale starałem się też zajmować żoną i synem, więc jeździliśmy do mnie co 2-3 tygodnie. Nie mogłem się odciąć całkowicie od domu rodzinnego, bo wiedziałem, że w przyszłości to wszystko zostanie dla mnie... dla nas...
Po narodzinach dziecka sporo się zmieniło... może to przez hormony? ale żona podczas każdej kłótni wyzywała mnie od "pizd.y", "nieudacznika", wypominała mi moją religijność i przywiązanie do domu rodzinnego i mówiła wprost, że nie lubi mojej mamy i dziadków. Kiedyś powiedziała podczas jednej z kłótni, że "szkoda, że to ja jestem ojcem naszego syna"...
Co do bliskości intymnej to kochaliśmy się średnio raz na miesiąc lub nawet 2 miesiące. Żona twierdziła, że dla niej s... jest zbędny, że może żyć bez niego. Ja z kolei mógłbym częściej bo lubię s..., ale prawda jest taka, że szybko kończę... z 3 min i jest po wszystkim. Tak więc, z racji tego, że rzadko się kochaliśmy ja częściej sam się zaspokajałem.
W 2023 roku zmarł mój dziadek, który zastąpił mi tak naprawdę ojca. Od tamtej pory złapałem dużego doła psychicznego. Zacząłem bać się śmierci i dużo myślałem o tym co będzie gdy umrę... czy istnieje faktycznie Bóg, a może narodzę się na nowo w innym ciele za X lat, lub w ogóle na innej planecie, a może zniknę na zawsze i wszystko co robię nie ma więc żadnego sensu? Codziennie myślałem o śmierci i nie mówiłem o tym żonie bo wiedziałem, że by mnie raczej wyśmiała.

Reszta w dołączonym zdjęciu bo się tu nie zmieściło…